Wesley Somers begon als 18 jarige in 2009 bij de Brandweer Kennemerland op de brandweerpost West. Hij is inmiddels beroeps voor de brandweerpost Oost in Haarlem en vrijwillige brandweerman op Bennebroek. Voor die tijd was hij al actief bij de jeugdbrandweer. Hoewel de brandweer in zijn genen zit (vader en oom zijn ook bij de vrijwillige brandweer), was hij aanvankelijk bezig met een andere opleiding en deed hij de brandweer erbij.

De vuurdoop van Wesley
“Maar het pakte anders uit,” begint Wesley zijn interessante verhaal. “Ik hou ervan constant bezig te zijn, van afwisseling, te sporten, en als ik daarmee ook nog mensen in nood kan helpen, ja dan is de keus snel gemaakt. Ik woon in Bennebroek en kwam terecht bij de vrijwillige brandweer van Bennebroek. Ik was net klaar met mijn vrijwilligers opleiding toen ik met mijn collega’s werd ingezet voor een megaklus en letterlijk en figuurlijk mijn vuurdoop kreeg: de brand in de parkeergarage De Appelaar in Haarlem. We stonden die avond op het punt te beginnen met onze gebruikelijke oefening toen we werden opgepiept. We kwamen aan als derde auto en hebben ons die nacht met alle ploegen uit de naad gewerkt. Hoewel de adrenaline dan door mijn aderen giert, kan ik bij een incident meteen omschakelen op de automatische modus.”

Brandweeracademie
“Ik vind het fantastisch èn gezellig met een ploeg te werken en te oefenen. Je doet het allemaal met elkaar; het voelt als een tweede familie,” vervolgt Wesley, “en dat smaakt naar meer. Er kwam een vacature voor beroeps brandweerman en daar ben ik op ingesprongen. Ik ben nu dus ook beroeps brandweerman en wel voor de post Oost. Dat betekent dat ik ongeveer twee keer per week een 24 uurs dienst draai (van 8 uur ’s ochtends tot de volgende ochtend 8 uur) en zo’n drie dagen per week vrij ben. Vrijwilliger bij Bennebroek ben ik ook nog steeds, maar inmiddels als ploegchef. Daarvoor heb ik een opleiding mogen volgen bij de brandweeracademie in Arnhem.”

Jong VRK en goede werkgever
“En dat is één van de mooie dingen als je werkt bij de brandweer van Veiligheidsregio Kennemerland. Het is een grote organisatie en er is heel veel mogelijk. Ik kan en wil nog veel betekenen voor deze organisatie. Zo zit ik bijvoorbeeld ook bij Jong VRK. Daarin vinden jongeren (van 18 tot 35 jaar) uit allerlei disciplines van de VRK elkaar om met elkaar te sparren, elkaar te helpen en van elkaar te leren. Oudere collega’s die jong van hart zijn, zijn natuurlijk altijd welkom hun ervaring met ons te delen… Ik gun iedereen een kijkje in dit bijzondere leven bij de Veiligheidsregio Kennemerland, bij de brandweer. Zoveel mogelijkheden en zo’n goede werkgever kun je haast niet laten liggen. Dus kijk snel of je een vacature ziet die bij jou past, volg onze organisatie en word mijn nieuwe collega.”

Esther werkt ruim 11 jaar als verpleegkundige op De Reispoli. Met een team van 11 collega’s geeft ze reisadvies op maat en vaccinaties voor mensen die op reis gaan. Maar er worden ook malariatabletten voorgeschreven of medicatie tegen hoogteziekte, voor mensen die in de hoogte op vakantie gaan.

“Je geeft je informatie heel erg gericht op onder andere wat iemand gaat doen en voor welke periode. En je stemt het advies af op eventueel medicijngebruik of ziektes. Online vinden de mensen een ‘bruto-reisadvies’, bij ons is dat een ‘netto advies’; advies op maat. Toegespitst op de individuele situatie.

Steeds meer mensen gaan reizen. Ouderen, expats, maar ook gezinnen met jonge kinderen. En zo maak je de meest bijzondere situaties mee. “Mensen gaan voor hun werk naar het buitenland, maar bijvoorbeeld ook om een adoptie-kindje op te halen of om een laatste reis te maken.” Een van de personen die Esther is bijgebleven, is een man die uitbehandeld was en met zijn 3 zonen een laatste reis naar Indonesië maakte. Of het gezin met kleine kinderen die een jaar lang met een camper in en buiten Europa reisde “Voor dit gezin hebben we een uitgebreid vaccinatieschema gemaakt en hen hebben we vier keer gezien. Je maakt dan ook de voorbereiding op zo’n reis voor een gedeelte mee.”

Het geven van de vaccinaties kan soms een hele uitdaging zijn. “Veel kinderen staan over het algemeen niet te springen om gevaccineerd te worden. Ook zijn er volwassenen met een enorme prikangst. Dan komt het aan op een combinatie van doortastend en inlevend zijn.

“Uiteindelijk is het ons doel dat iedereen tevreden is en goed geïnformeerd en gevaccineerd op reis kan. En weer veilig thuiskomt. Ik ben trots op mijn werk omdat ik met een hele fijne groep betrokken collega's mensen bewust weet te maken van het feit hoe belangrijk het is om gevaccineerd en goed voorgelicht op reis te gaan."

Tanja Hartog werkt sinds 2008 bij GGD Kennemerland bij de afdeling Technische HygiëneZorg (THZ) als toezichthouder. De THZ doet inspecties op verschillende taakgebieden, zoals kinderopvang, tattoo- en piercingstudio’s en schoonheidssalons, evenementen, instellingskeukens, zeeschepen en prostitutiebedrijven.

“In 2008 ben ik begonnen met kinderopvang en schepen en sinds enige tijd doe ik ook tattoo- en piercingstudio’s en schoonheidssalons. Het team THZ bestaat uit een tiental hardwerkende mannen en vrouwen. Sommige collega’s doen alleen kinderopvang, of de schepen, anderen hebben net als ik andere taakgebieden erbij. Team THZ is een pittig team dat in hoge mate zelfstandig is, maar gelukkig ook heel sociaal en onderling betrokken.

Ik ben veel op pad, maar een deel van de tijd ook op kantoor of in ieder geval achter een computer, om rapporten uit te werken. Drie verschillende taakgebieden is leuk, maar ook een uitdaging om te plannen en af te stemmen. Mijn werk is vooral leuk omdat het heel afwisselend is. Het uitvoeren van een inspectie is in feite hetzelfde kunstje, of je het nu toepast op een kinderdagverblijf, een tattooshop of een schip. Wat het afwisselend maakt is de werelden van verschil qua mensen. Een Russische scheepskok overtuigen van het nut van het FIFO principe vergt een andere benadering dan een kinderdagverblijfhouder aanspreken op zijn verantwoordelijkheden ten aanzien van de pedagogische praktijk, of een tatoeëerder stimuleren om de juiste materialen te gebruiken.

Ik verwacht dit werk nog lang te doen omdat ik erg hou van de zelfstandigheid en van de flexibiliteit die je moet kunnen bieden, maar waar je ook gebruik van kunt en mag maken.”